Beste kerstcadeau ooit

Gisteren konden wij klinken 🥂op een goede afloop van de behandeling die Jonas twee jaar moest ondergaan.  Het was een echte rollercoaster aan emoties!

Vorige weken vonden de eindcontroles plaats en de resultaten waren goed, hij zal de volgende jaren nog veel opgevolgd worden, zie schema hieronder! 

Dit is  dan ook onze laatste post op deze blog

Onze gedachten gaan nu vooral naar diegenen die nog steeds in behandeling zijn!

Tijdens de behandeling van Jonas hebben we ook kinderen leren kennen die deze oneerlijke strijd niet konden winnen, voor ons in het bijzonder ⭐️Seppe en⭐️Tybo, nooit zullen wij jullie vergeten!

Covid en verkiezingen in de VS

Dé 2 topics die het nieuws beheersen vandaag. Voor mezelf is deze dag om een andere reden "anders".

17.520
Twee jaar geleden, dinsdag 6 november 2018 om 22u ... telefoon van de huisarts, er wordt aangeraden om met Jonas via spoed op controle te gaan, er is iets met het bloed.
Het zal vandaag 17.520 uur geleden zijn.

Dat telefoontje, ik kan het me nog zo herinneren. We dachten toen helemaal niet aan lymfeklierkanker. Achteraf bleek dit het moment te zijn waarop onze wereld volledig veranderde. U kon op deze blog volgen hoe we alles beleefden.

Zoals Miriam het reeds schreef in haar vorige blog-post is het einde in zicht, is er licht aan het einde van de tunnel. We zijn de tunnel echter nog niet volledig uit, dat duurt nog een lange tijd... Er zijn de eindcontroles in december en de opvolging nadien. De onzekerheid zal toch nog blijven, al geloven we met volle overtuiging in een goede afloop.

Nog een extra woordje van bewondering

Jonas, wat jij al hebt moeten doorstaan is iets wat we niemand toewensen. Het is zeer bewonderenswaardig dat je, ook al ging het soms heel moeilijk, steeds opnieuw de kracht vond om verder te gaan. 

Jarne, sinds deze week ben je ook letterlijk niet meer de kleinste thuis. Die eer is nu voor [aan de lezer om in te vullen].  De voorbije 2 jaar heb jij ook anders beleefd dan je vrienden,. Ook hier niets dan bewondering ! 

#staysafe 

Einde in zicht

06 nov 2018, de diagnose lymfeklierkanker kwam binnen als een bom!

We wisten dat de behandeling minstens 2 jaar zou duren, vandaag hebben we eindelijk een einddatum!

18 november zal Jonas de laatste chemopilletjes moeten innemen, eindelijk, het einde is in zicht.

Nu kan hij echt aftellen! (Antibiotica om longen te beschermen moet hij nog wel doornemen)

In december volgen er dan nog eindcontroles en een gesprek met de prof!

Het volgende jaar zullen er nog maandelijks controles zijn en de PAC zal nog 3 maanden blijven zitten.

Bij deze willen wij ook nog iedereen bedanken voor de steun de afgelopen 2 jaar

Ook het team van UZ Leuven (professoren, kinderartsen, kinesisten, psychologen, diëtisten, verpleegkundigen, ziekenhuisschool) bedankt voor de goede zorgen, ook de thuisverpleging Tom Genbruggen die de eerste 3 maanden hier bijna dagelijks langs kwamen willen wij bedanken!

Bedankt aan college hagelstein die thuisonderwijs mogelijk maakte in het bijzonder de leerkrachten die hier thuis kwamen, en ervoor zorgde dat Jonas toch kon af studeren.  

We kunnen het niet beter verwoorden zoals je klastitularis het deed op de proclamatie in juni 2019

‘Jonas, We kennen je als een goedlachse, ijverige en toffe kerel.Sinds november ontdekten we je strijdvaardige kant, de strijd die je nu moet voeren, is met niks te vergelijken. We kijken met diepe bewondering, hoedje af.  Wij geloven dat jij dit wint.

soms is het goed dat de tijd snel gaat!

Ondertussen weeral een dikke maand geleden dat we nog iets op deze blog gepost hebben.
Alles gaat hier zijn 'gewone' gangetje.  Jonas heeft zijn eerste reeks examens aan de univ achter de rug, en hij heeft dit echt super gedaan, hij is op 3 vakken van de 4 geslaagd! Wat een prestatie na zo'n helse periode.
In zijn lesvrije week is hij gaan skiën met vrienden.  Dat heeft hem enorm deugdgedaan, de laatste dagen heeft hij wel wat rust moeten nemen omdat hij last had van zijn longen.
Een tel naar de prof in Leuven heeft ons gerustgesteld.
Het is toch vreemd dat een jaar geleden onze wereld helemaal op zijn kop stond en nu al terug 'normaal' is.  Normaal is hier relatief want de behandeling is nog steeds bezig, nog een 10 maanden, we tellen af!
De tijd gaat snel en ik vind het ongelofelijk hoe snel Jonas zijn leven terug in handen neemt en er volledig voor gaat.
De rust is hier in huis toch wat teruggekomen, soms komen er wel gevoelens boven van angst en wat als...?   Uiteindelijk was het afgelopen jaar enorm zwaar voor ieder van ons gezin, en we verwerken dit elk op ons eigen manier.

"Goe bezig"

Vorige zaterdag was het zover : de eerste voetbalwedstrijd sinds heel lang. Een moment waar Jonas (wij ook natuurlijk) heeft naar uitgekeken.  Twee keer een goede 25 minuten voetballen deed merkelijk deugd, al werd ook duidelijk dat de conditionele achterstand uiteraard nog niet is weggewerkt.

Nu ja, over conditie gesproken : eind vorig jaar namen we deel aan de warmathon in Leuven. In tegenstelling tot de vorige editie was Jonas er nu wel bij om "eventjes" ongeveer 10 km te lopen 👍 (zelf stopten we ruim eerder).

Warmathon 2019 - Leuven

KSK Wavria (nr 6)

Kine

Binnen enkele dagen examens aan de univ ... dat wordt weer iets anders ... blokken maar 😉

We kunnen alleen maar besluiten met "GOE BEZIG"