Donderdag 8 november
7:00, na een nacht van onzekerheid en bezorgdheid, hopen we vandaag op beterschap. We bellen nog eens met Intensive Care en vernemen dat Jonas goed heeft geslapen (nog slaapt) en rustig is. De beademing met extra zuurstof heeft men al kunnen verminderen, beterschap dus.

We kunnen Jonas pas vanaf 14:00 opnieuw bezoeken. De morgen brengen we door met whatsapp/mail/telefoon/sms en het maken van deze blog, het is zeker ook een manier van verwerken en aanvaarden. We moeten met z'n allen door deze periode, de toekomst is nog onduidelijk maar keuzes zijn er niet.  Het is iets wat je typisch ziet en hoort "op een ander", deze keer niet.

Het is fijn te vernemen dat velen ons steunen en we kunnen terugvallen op vrienden, familie  en collega's wanneer hier nood aan is.

We zijn ruim voor 14u in het UZ -met de files tegenwoordig willen we geen bezoekmoment missen en vertrekken we op tijd.

Vanaf 14:00 mogen we Jonas opnieuw bezoeken, normaal gezien slechts 15 minuten maar we mogen langer blijven. Het gaat relatief goed met Jonas, beter dan gisteren. Hij heeft zelfs al een beetje kunnen eten. Het is echter nog te vroeg om intensieve zorgen te verlaten. Jammer genoeg kan en mag hij niet praten omwille van de beademing.

15:30, net terug van het ziekenhuis, tijd om Jarne van school te halen. Hij vertelt dat hij op school een aantal keren heeft geweend. Gelukkig kan ook hij terugvallen op schoolvriendjes en de juf(fen). De school toont veel begrip.