Woensdag 7 november, 7:15
Na een nacht die we niet snel zullen vergeten, is het tijd om Jarne wakker te maken. Hij weet nog niet dat Jonas gehospitaliseerd werd. Tijdens het ontbijt, zijn eerste vraag "gaat Jonas naar school vandaag of is hij nog ziek". Het moment is daar om hem in te lichten over de voorbije nacht :"Jonas is in het ziekenhuis, hij wordt onderzocht door de dokters". De eerste tranen vloeien, een moeilijk moment, ook voor mezelf, ik probeer hem een beetje gerust te stellen. Jonas is immers in goede handen te Leuven.

"Papa, mag ik dit in de klas tijdens 'de kring' vertellen", vraagt Jarne. Uiteraard mag dat, ik denk bij mezelf dat dit kan helpen om dit nieuws te verwerken. "Misschien heeft hij astma, zoals iemand van de klas", volgt nog.

We spreken nog af dat hij woensdagnamiddag bij vriendjes gaat spelen, het zal helpen om de gedachten te verzetten.

Rond 8:00, na Jarne naar school te hebben gebracht, vertrek ik ook naar Leuven. Jonas en Miriam zijn nog steeds op de spoedafdeling. Jonas slaapt wanneer ik aankom, Miriam probeert zich sterk te houden, al is dat moeilijk, de vermoeidheid speelt zeker mee.

Zelf probeer ik de naaste familie telefonisch in te lichten. Nog nooit was een gesprek zo moeilijk, ik denk bij momenten onverstaanbaar. De steun van hen helpt gelukkig.

In de loop van de ochtend beslissen de artsen na overleg dat een biopsie noodzakelijk is om zo een behandeling te kunnen voorstellen. Het is zeer druk op spoed en het operatiekwartier, we wachten tot er plaats is. De biopsie, afname van weefsel, kan alleen operatief onder volledige narcose gebeuren.

Rond 12:00 komt men Jonas halen en kunnen we naar het operatie kwartier. Hier wachten we opnieuw een lange tijd alvorens de operatie start, zo rond 13:30.

De tijd gaat tergend langzaam voorbij, men had ons gezegd 1,5 uur. Het personeel van het OK brengt ons een koffie, kleine dingen die op zo'n moment belangrijk zijn. Het is pas rond 16:30 dat de anesthesist en chirurg tot bij ons komen.  De operatie is goed verlopen, echter intensieve zorgen op speciale afdeling zijn nodig. Jonas heeft het moeilijk om te ademen, mede door een kleine klaplong. We zijn opgelucht maar ook ongerust, opvolging op intensieve zorgen doet men niet zomaar.