Onverwacht naar UZ : schrikken 😢

Deze woensdag was enerzijds goed verlopen door het vlotte bezoek deze ochtend aan het UZ, het leuke initiatief van zijn vrienden, anderzijds minder door de bevingen, minder/geen eetlust en geen zin/moed om uit bed te komen.

De avond was serieus schrikken. In allerijl de kinderarts opgebeld, die na overleg met de dokters van het UZL, ons via spoed naar Leuven stuurden. Jonas had het heel moeilijk door pijnlijke en ongecontroleerde spiersamentrekkingen eerst aan de mond en later in de nekstreek.

Voor Jarne was dit ook serieus verschieten. Wij waren nog maar net aangekomen op een voetbalwedstrijd toen we het nieuws hoorden en besloten om snel huiswaarts te keren. Hij moest een traantje wegpinken ... Overnachten kon hij bij vrienden.

De rit naar Leuven leek wel eeuwig te duren. Jonas klaagde van pijn in de hals, volhouden tot we in het UZ aankwamen, er zit niets anders op. Ik denk dat het de eerste keer was sinds de behandeling dat hij echt klaagde over de pijn. Uiteraard -Murphy zeker- hadden we onderweg op de Brusselse ring file door een ongeval, een slechter moment kon niet. Hij herhaalde tijdens de rit een aantal keren dat hij ge-tele-porteerd wilde worden naar het UZ zodat ze hem direct konden onderzoeken en behandelen.

Op spoed aangekomen, rond 20u, werden we snel naar een ruimte gebracht, het UZ was immers op de hoogte van zijn komst. Op zo'n moment lijkt een minuut wel en uur te duren en kan je tijdens het wachten niets doen om die pijn te verzachten. Voor hem zeer moeilijke momenten vermits hij, samen met ons, hoopte om onmiddellijk een behandeling met "anti-iets" te krijgen. De dokters vermoedden immers dat dit een reactie was op medicatie tegen misselijkheid, iets dat soms voorkomt en verholpen kan worden door toedienen van het "anti-iets" (ik weet de naam echt niet meer).
Het vermoeden leek inderdaad te kloppen. Na het toedienen van het "anti-iets" werd Jonas na enkele minuten veel beter. Gelukkig, wat een opluchting dat het helpt. Het is nu 20u45 ... nog een uurtje wachten of alles normaal blijft.

We zijn toch nog niet helemaal gerust, daarom blijft Jonas en Miriam deze nacht in het UZ. Het geeft ons een beter gevoel indien er toch nog iets zou gebeuren. Bovendien moet hij morgen donderdag -zoals gans deze week- terug een chemo-behandeling krijgen.

Een kl#te avond die goed is afgelopen. Komaan man, kop op !